Για του λόγου το αληθές, δημοσιεύω σήμερα ένα ποίημα που ,απ' όπου κι αν το πιάσεις, ξεχειλίζει από "μηνύματα".
Δε σας αποκαλύπτω το συγγραφέα. Είμαι σίγουρος πως ,όσοι ενθουσιαστείτε, θα ψάξετε και θα τον βρείτε.
* Αφιερωμένο στους "ψαγμένους" αναγνώστες.
Ιδέες: οι Άφθαρτες
Της καρδιάς το δηλητήριο
Της ψυχής βασανιστήριο
Της ζωής το ελιξίριο
Ειν’ της τρέλας το εισιτήριο
Δώσε δύο, δώσε τρεις
Δώσε εφτά και θα καείς
Απ’ τις μέρες που θα ζεις
Ποια να αποχωριστείς ;
Ειν’ αστείο μεγάλο η τρέλα
Δύο πας και μία έλα
Άλλο δε γυρνάει η προπέλα
Μείνε κι όσο θέλεις γέλα
Επανάσταση το λένε
Κι όσοι τη γνωρίζουν καίνε
Μόνο στα κρυφά πια κλαίνε
Στη μεριά σου πάντα μένε
Μάσκες πλέον δεν φορούν
Κάθε φόβο αψηφούν
Σαν τον Φωκς θε να γενούν
Τον Νοέμβρη καρτερούν
Όλες οι περιβολές
Και του χρόνου οι φθορές
Πέφτουν κάτω αδειανές
Από χέρια με φωνές
Όραμα ξεσηκωμένο
Άναμα προϊδωμένο
Σύστημα ξεπερασμένο
Ποίημα χιλιοειπωμένο
Δώσε δυο δώσε τρεις
Δώσε εφτά και θα καείς
Απ’ τις μέρες που θα ζεις
Ποια να αποχωριστείς ;
Έλα ρε Φυσικάρα
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ τρέχω πολύ ρε φίλε,μήπως ειναι μεταδοτικό;
χχαααχαχχαχα
Επιασα πολλά μυνήματα από το ποίημα,απλά δεν ξέρω αν τα έπιασα όλα! Ωραίο πάντως!Που το βρήκες;
@Κομάντο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταδοτικό είναι,σου το λέω εγώ. Μας ψεκάζουν με μπόλικη "πήρε-φωτιά-ο-κώλος-μας-ίνη"...
Το πού το βρήκα δεν πρόκειται να το πω. Ισχύει η παλιά,άθλια,τετριμμένη ατάκα : "όποιος ενδιαφέρεται μαθαίνει" (αυτή που λέμε καμιά φορά για να ρίξουμε το γκομενάκι, ξέρεις...)
@ Αγαπημένο μου τρολ (ή μαλακισμένο μου blogger)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ για τα πολλά "μπαρούφα". Το εκλαμβάνω ως κοπλιμέντο! ;)
(στην περίπτωση του blogger,το εκλαμβάνω ως μαλακία.Καλοπαιγμένη κιόλας... :P )
@ Φυσικό
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είχες την ευγενή καλοσύνη να μου εξηγήσεις τι είναι το τρολ και τι εννοείς λέγοντας γενικά "blogger";;;
Για να μην χάνω επεισόδια δηλαδή.....
@ Yiannis
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "τρολ" είναι αυτό: http://en.wikipedia.org/wiki/Troll_%28Internet%29
Blogger είναι ο πάροχος του μπλογκ, δηλαδή το blogspot.com , που παρέχεται από τη google.
:D
ty
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχα Φυσικέ πολύ μ'αρέσεις όμως ρε φίλε όλα τα βλέπεις χαλαρά...δεν πτοείσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικά,υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι που θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό.Ο κόσμος δεν έχει πια δουλειές και κάθετε ολημερίς με το ποντίκι στο χέρι.Και 'γω κατακαιρούς είχα διάφορους βλάκες(ή έναν) που στην ερώτηση Η γνώμη σας για το μπλογκ:Κάθε μέρα μου έβγαιναν καμιά δεκαριά ''Θα ήθελα να μην είχα μπεί ποτέ'' μέχρι που έσβησα την ψηφοφορια και τα σχολια του και βαρέθηκε,έφυγε!
Πιστεύω πώς όποιος και να το κάνει δεν θα το κάνει για κακό,εκτός και αν έχει κάποιοιο νοητηκό πρόβλημα.
...δεν βάζεις μυαλό νομίζω...
ΑπάντησηΔιαγραφή.......
......
.....
....
...
..
.
..
...
....
.....
..αλλά δεν είναι περίεργο...
ΑπάντησηΔιαγραφή...
Αγαπημένο μου τρολ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου αφιερώνω με πολλή πολλή αγάπη το παρακάτω τραγουδάκι:
http://www.youtube.com/watch?v=1eNBK-U_JI4
Και αυτό (που ξέρω ότι σου αρέσει κιόλας...)
http://www.youtube.com/watch?v=1eNBK-U_JI4
Υ.Γ: Σου 'χω ξαναπεί πως σε προδίδει η μέρα που γράφεις. Το συνεχίζεις; Ααα... Δε βάζεις μυαλό νομίζω...Αλλά δεν είναι περίεργο...
:P
@ Ύπνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να χρησιμοποιείται η όποια οξυδέρκεια για εμπαθείς σκοπούς συνιστά από μόνο του "νοητικό πρόβλημα". Να το ξέρεις αυτό...
Μου φένεται πάντος παράξενο που είσαι ένας τόσο μορφομένος άνθρωπος και διευθύνεις ένα τόσο αξιοσημείοτο μπλόγκ,αλλά παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσήλθες στο Club, μικρέ Padawan :D. Έχεις να δείς και χειρότερα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα επιχειρηματολογείς αρτιότατα έναντι των επιχειρημάτων κάποιου, και αυτός με ad hominem να κερδίζει εντυπώσεις.
Να πατώνουν blog με τόσο πρωτότυπο υλικό που θα έπρεπε να ήταν στην κορυφή, και να ανεβαίνουν blog που αναμασάνε το περιεχόμενο άλλων πετώντας που και που και κανα κώλο για το φιλήδονο ματάκι.
Να βλέπεις άτομα να σημειώνουν ως σκοπό του blog τους (ζωής τους,φάσης τους ,whatever) το Χ και με την συμπεριφορά τους να αυτοκαταργούνται, μην σου πώ να αυτοδιαψεύδονται αμέσως μετά την δήλωση του Χ!
Απο ένα σημείο και μετά συνηθίζεις στην παράνοια! Γεμίζεις το ποτήρι σου ξέχειλα με Αψέντι, αφήνεις ένα μανιακο γέλιο στις πρώτες γουλιές και συνεχίζεις να απολαμβάνεις το bona fide χάος που ξεδιπλώνει τριγυρω σου!