Προσωπικά

Διάλογος
4 (69)
- Σταμάτα να κουβαλάς ανθρώπους μέσα σου.
- Και τι θα μου μείνει;
- Ηρεμία.
- Κενό θα μείνει.
- Ήσυχη ζωή, να λες.
- Ζωή ήσυχη δεν ξέρω.  Ανήσυχη είναι η ζωή. Ήσυχος είναι μόνο ο θάνατος.
- Μάθε να κουβαλάς μόνο τον εαυτό σου.
- Και τι ‘ναι ο εαυτός μου μωρέ; Υπάρχω άραγε μόνος μου; Υπάρχει κανείς έτσι; Είμαι αυτοί οι άνθρωποι.
- Είσαι εσύ. Μην είσαι μικρός.
- Είμαι εγώ, μέσα απ’ αυτούς. Είμαι εγώ, μετά απ’ αυτούς. Με σμιλεύσανε. Εγώ αγαπώ τον εαυτό μου. Όχι εσύ. Εσύ αγαπάς μια προβολή δίχως νόημα.
- Δεν ξέρεις τι λες.
- Δεν ξέρεις τι είσαι.
- Είμαι υγιής!
- Νεκρός είσαι.

___________________________________


Εγκατάλειψη

Κάποια μέρα ξύπνησα κι ήταν νύχτα.
Σηκώθηκα νωχελικά ,ζαλίστηκα κι αμέσως ξανακάθισα.
Το κρεβάτι μού φάνηκε τόσο θελκτικά ζεστό  όμως που ξάπλωσα ξανά και κοιμήθηκα.
_
Όταν ξύπνησα ήταν όμορφη μέρα.
Τα αστέρια λαμπύριζαν στον ουρανό.
Σηκώθηκα γεμάτος χαρά να ζήσω, πήγα στο μπάνιο, έριξα με ορμή νερό στο πρόσωπο
Και τότε ένιωσα να πνίγομαι. Φοβήθηκα πολύ.
Δεν πήγα πουθενά, ξάπλωσα κι άφησα τ’ αστέρια ξανά αμέτρητα.
_
Το κορμί μου είχε ήδη αρχίσει να ατροφεί.
Τα πόδια μου δεν υπάκουαν στη βούληση και τα χέρια πάσχιζαν να εκφραστούν.
Οι μορφές στους τοίχους ίσα που διακρίνονταν στα απαίδευτα μάτια.
Δε σηκώθηκα καν.
-
Ο ύπνος ήταν βαθύς.
Ονειρεύτηκα πως είχα χάσει την όρεξη για ζωή.
Ευτυχώς ξύπνησα.
Και συνειδητοποίησα πως δεν υπήρχε πια ζωή.

___________________________________________

Έκφραση

Ξέρεις, δυσκολεύομαι πολύ να μιλήσω τώρα τελευταία.
Όχι όχι, τα δόντια μου όλα στη θέση τους είναι κι η γλώσσα μου επίσης.
Ούτε εγκεφαλικό πέρασα, μην ανησυχείς.
Δηλαδή, να ανησυχείς, αλλά για άλλο.
Δεν ξέρω για τι βέβαια.
Ξέρεις, δυσκολεύομαι πολύ να σκεφτώ τώρα τελευταία.
Όχι όχι, μια χαρά είναι τα εγκεφαλικά μου κύτταρα κι όλες οι συνάψεις δουλεύουνε ρολόι. Κοιμάμαι πολύ και ξεκουράζεται το μυαλό, μην ανησυχείς.
Δηλαδή, να ανησυχείς, αλλά για κάτι άλλο. Για το σκούριασμα του νου, ας πούμε.
Αλλά ποιος σκουριασμένος εγκέφαλος έχει όρεξη για ανησυχίες;
Να το πάλι, δεν μπορώ να μιλήσω, δηλαδή, μιλάω, αλλά δεν μπορώ να εκφραστώ, δηλαδή, εκφράζομαι, αλλά δεν το κάνω σωστά, δηλαδή, δεν υπάρχει σωστά και λάθος, αλλά δεν εκφράζομαι όπως θα ‘θελα, δηλαδή… Δηλαδή δεν ξέρω τι θέλω. Ξέρω, όμως, τι θα ‘θελα. Θα ‘θελα να ξέρω πώς θέλω να εκφράζομαι.
Μάλλον σε μπέρδεψα, ε;
Είναι που δυσκολεύομαι στην έκφραση, βλέπεις.
Βλέπεις;
Βλέπεις την έκφρασή μου;
Κουράστηκα.
Αλλά μάλλον εκφράστηκα.
Όπως θα ’θελα.
Όπως θέλω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...