Δεξιός ο μπάρμπας.
Βασικά, απολιτίκ.
Ψηφίζει Νέα Δημοκρατία γιατί έτσι έμαθε, έτσι βολεύτηκε και εκεί έχει τους "γνωστούς" του. Ξέρεις, από αυτούς που κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι και ΠΑΣΟΚ.
Τυχερά είναι αυτά.
Κάτι σαν την ομάδα (το αν θα γίνεις Γαύρος,Βάζελος ή Χανούμι εξαρτάται -συνήθως- από το περιβάλλον σου όταν είσαι μικρός). Άρα περισσότερο χουλιγκάνο οπορτουνάκο τον λες, παρά Πολίτη. Κοντολογίς, ένας μέσος Έλληνας (αν και σιχαίνομαι και τον όρο και τη γενίκευση).
Είπα, που λες, σε αυτόν τον μπάρμπα ότι ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς που τα καθεστωτικά μίντια παρουσίαζαν ως "αγανακτισμένους".
Του είπα ,μάλιστα, πως θα ξαναβγώ στις πλατείες και στους δρόμους με όποιο κίνημα αντισταθεί στην Άρχουσα τάξη και στην Οικονομική χούντα που έχει επιβληθεί.
Η απάντησή του ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενη, αλά Πάσχος:
"Σας χαλάει έτσι όπως είστε ε; Που έχετε να φάτε, να πιείτε, τρώτε από τα λεφτά του πατέρα σας, έχετε αμάξι και σπίτι και ξημεροβραδιάζεστε στις καφετέριες και στα μπαρ. Άντε αγόρι μου να βρεις καμιά δουλειά να κάνεις."
"Γαμώ την Παναγία", ξεστόμισα.
Θίχτηκε ο μπάρμπας (θρήσκος γαρ).
Συνέχισα ατάραχος, σχεδόν βυθισμένος στον εσώτερο βρασμό μου:
"Μου παραδώσατε μια κοινωνία κατακερματισμένη, βουτηγμένη στη ρεμούλα και τον οπορτουνισμό. Γεννήσατε φάρες Ιδιωτών, αντί για ομάδες Πολιτών. Συμβιβαστήκατε με τα αποφάγια των πολιτικών και των εργοδοτών και χρωστάγατε κι ευγνωμοσύνη κι από πάνω. Κλείσατε τα αυτιά σας σε καθετί λαϊκό, γιατί το θεωρήσατε λαϊκίζον και παρωχημένο. Μεγαλοπιαστήκατε με δήθεν Ευρωπαϊκές Ιδέες. Σας έπεισαν ότι μπορούσατε να γίνετε Βασιλείς δουλεύοντας σαν τα σκυλιά και καταναλώνοντας σα δίποδα ζώα. Ονομάσατε Δημοκρατία ένα μίασμα χούντας και ολιγαρχίας. Κρυφτήκατε πίσω από παραβάν για να κρύψετε τη ντροπή της εξαγορασμένης ψήφου σας. Όση ντροπή μπορεί να σας είχε απομείνει.
Φιλήσατε κατουρημένες ποδιές για να βρουν τα παιδιά σας έναν μισθό πείνας και να μπορούν να επιβιώνουν σα ζώα και όχι σαν Άνθρωποι.
Μα για ποιον άνθρωπο μιλάω;
Για αυτόν που εδώ και χρόνια έχει φορτώσει το κεφάλι του με τόσα σκατά που αν τολμήσει κι ανοίξει το στόμα του βρωμάει χειρότερα κι από τον Αχόρταγο;
Για αυτόν που αναμάσησε κάθε καπιταλιστική και "εκσυγχρονιστική" προπαγάνδα, ώστε να γίνει "χρήσιμος και παραγωγικός για την κοινωνία" ;
Για αυτόν που αν συναινέσει στο βιασμό του ίσως ανταμειφθεί αργότερα με ένα βρωμερό χάδι στο κεφάλι, ωσάν ποταπή πόρνη.
Ναι, μπάρμπα, αυτή η κοινωνία που μου παρέδωσες και που υποστηρίζεις πως πρέπει να είμαι και περήφανος γι'αυτήν, είναι μια πόρνη. Μια θλιβερή τσούλα που πηδιέται ασύστολα για ένα κομμάτι ψωμί παλεύοντας να συντηρήσει με αυτόν τον τρόπο την αξιοθρήνητη ύπαρξή της.
Αλλά εγώ αυτή την κοινωνία ούτε τη ζήτησα, ούτε την ονειρεύτηκα και ούτε τη θέλω.
Θα σας γαμήσω την Παναγία, μπάρμπα. Θα σας τα αλλάξω όλα. Θα τα ανατρέψω.
Και τότε θα ψάχνεις απελπισμένα από κάπου να πιαστείς, γιατί τίποτα από το παλιό σου οικοδόμημα δε θα έχει μείνει όρθιο. Όλα θα είναι για σένα ξένα, εχθρικά και απρόσμενα καθαρά.
Όχι, δε σε μισώ μπάρμπα.
Σε αγαπάω.
Αν σε μισούσα δε θα προσπαθούσα να αλλάξω τον γαμωκόσμο.
Αν σε μισούσα θα παρέμενα σιωπηλός στον ιδιωτισμό μου και θα κοίταγα να βολευτώ κι εγώ -όπως έκανες κι εσύ- σε κάποια ανήλιαγη και βρωμερή γωνιά αυτού του σαθρού οικοδομήματος που λέτε "κοινωνία".
Κι επειδή ξέρω πως κι εσύ με αγαπάς, έλα μαζί μου. Έλα με αυτούς που αγαπάνε τους Ανθρώπους - όχι τα λεφτά, όχι τις αβάντζες, όχι τη βολή τους, αλλά τους Ανθρώπους.
Μην το κάνεις για μένα ρε μπάρμπα. Ούτε για τα παιδιά σου.
Κάνε το για σένα.
Γιατί αν υπάρχει ο Θεός που πιστεύεις, με όλους αυτούς τους αγώνες που δεν έχεις κάνει μέχρι τώρα για τον Άνθρωπο, η κόλαση που τρέμεις πως θα πας θα είναι παράδεισος μπροστά σε αυτή που θα αντικρίσουν τα μάτια σου, όταν τελικά κλείσουν.
Κι επειδή σε ξέρω καλά, είσαι αρκετά ηλίθιος ώστε αυτό να το φοβηθείς...
Έλα λοιπόν. "
*Υ.Γ. : Πολλά θα μπορούσα να πω για τον ερχομό μου στον Παραλληλογράφο. Επειδή όμως δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια, θα αρκεστώ στο εξής: το μπλογκ μόλις έγινε το πιο γαμάτο του διαδικτύου. :P
Και σοβαρά τώρα: Σας ευχαριστώ όλους που με δεχτήκατε. Είναι, ειλικρινά, τιμή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου