Αλλα(λουμ)ζουμε

Η χώρα επιτέλους ορθοποδεί, το Μνημόνιο πετυχαίνει να αποτύχει και ο Τεχνοκρατισμός επικρατεί έναντι της Πολιτικής.

Το Σύστημα είναι σοφό, φίλοι μου.
Και το Σύστημα, σε αντίθεση με μας, μαθαίνει.

Η κυρίαρχη αστική προπαγάνδα ,αφού πέρασε μέσα από την κόλαση της λαϊκής κατακραυγής και ατσαλώθηκε, εντέλει μεταλλάχθηκε έτσι ώστε όχι μόνο να κερδίσει πίσω τα απολωλότα επαναστατικίζοντα λαϊκά στρώματα, αλλά και να τα βάλει ξανά μες στο μαντρί, αυτή τη φορά με πιο ιντελεκτουάλ περίφραξη.

Ο κακός επιχειρηματίας, αυτός που φοροδιαφεύγει, ο περιττός και τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος, ο ιδιωτικός υπάλληλος που δεν "πονάει" την επιχείρηση, ο πολιτικός που δεν μπορεί να πάρει τις "δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις" . Αυτοί. Αυτοί είναι πλέον οι κακοί.
Όχι αυτοί που λέγαν πως το Μνημόνιο είναι καταστροφή.
Όχι αυτοί που παρότρυναν τον κόσμο να βγει στους δρόμους.
Όχι αυτοί που έλεγαν "να πάνε στο διάολο και οι 300".

Όχι. Αυτοί, εντέλει, ήταν οι δικαίως "αγανακτισμένοι".
Ποιος νοιάζεται αν μέχρι χτες τους λέγαμε "επικίνδυνους για την Πατρίδα" ;
Σήμερα αγκαλιάζουμε όλο στοργή τις αδυναμίες του ποιμνίου μας και αναγνωρίζουμε στα λεγόμενά του ένα δίκαιο παράπονο, ένα καθ'όλα δικαιολογημένο "ρε κερατούκλη, τόσο καιρό με δούλευες λιγάκι...".
(πάντα καταδικάζοντας τη βία απ'όπου κι αν προέρχεται, μην ξεχνιόμαστε)

Ναι, ναι. Είναι πολύ βολικό αυτό. Γιατί από τη στιγμή που αναγνωρίζω πως αυτό τελικά ήταν το πρόβλημα (η "μη γενναία πάταξη των παθογενειών της Ελληνικής πραγματικότητας και του πελατειακού Κράτους") , ο λαουτζίκος θα δεχτεί πως πράγματι, αυτό ήταν το πρόβλημα.


Ποιος χέστηκε για Καπιταλισμούς, Ιμπεριαλιστικά Κεφάλαια, οικονομική παγκοσμιοποίηση, αστούς, μικροαστούς, μεγαλοαστούς, Κεφαλαιοκράτες, πολυεθνικές.

Εδώ ο εχθρός είναι ένας: η Ελληνική Πραγματικότητα.

Γιατί, ως γνωστόν, είμαστε και μοναδική περίπτωση στον πλανήτη. Σαν εμάς άλλος κανείς. Ακόμα και στα προβλήματά μας, ε, είμαστε μοναδικοί και μονάκριβοι ρε παιδί μου.
Οι ομοιότητες με άλλα αστικά κράτη είναι καθαρά συμπτωματικές. Μπορεί να έχουμε τις ίδιες παθογένειες, αλλά αυτοί δεν είναι...Έλληνες ρε παιδάκι μου, πώς το λένε!
Δηλαδή, θα βάλω εγώ τη δική μου διαφθορά ίσα με αυτή του Ιταλού;
Ή τη φοροδιαφυγή μου ίσα με αυτή του Ισπανού;
Τι; Είναι όμορες;
Σύμπτωση.
Όπως σύμπτωση είναι και το ότι μαζί με μας παίρνει ο διάολος και την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ιρλανδία και άλλες τόσες που ακολουθούν.
Είπαμε, για την Ελλάδα και τους Έλληνες φταίει η παθογένεια του ελληνικού κοινωνικο-πολιτικού συστήματος. Τέλος. Γι'αυτό και το αλλάζουμε - εκσυγχρονιζόμαστε. Εμείς φοράμε τα ρούχα μας αλλιώς κι εσάς σας αλλάζουμε τα φώτα. Μέχρι να πειστείτε ότι εμείς αλλάξαμε κι εσείς γίνατε επιτέλους ευρωπαίοι.

Και αφού τη βρήκαμε την άκρη , σταματήστε εσείς οι κομμουνισταράδες να κλαίγεστε όλη την ώρα για το Σύστημα. Τώρα που θα φυσήξει ο αέρας της ανανέωσης και της μεταρρύθμισης όλα θα μπουν στη σωστή τροχιά και η Πατρίδα θα ορθοποδήσει ξανά.
Μέχρι την επόμενη Κρίση.
Και τότε θα ξαναλλάξουμε.
Και θα ξαναορθοποδήσουμε.
Και θα ξανάρθει Κρίση.
Και πάλι τα ίδια.
Έτσι, γιατί μπορούμε.


Υ.Γ: Το Μνημόνιο είναι κακό- το λέει και το MEGA.