Προσωπικό Σημείωμα - Ξάγρυπνος για τον Κόσμο

Αυτή είναι -ίσως- η πρώτη αυστηρά προσωπική δημοσίευση που κάνω.


Σήμερα ξαγρύπνησα.
Και όχι επειδή μαλακίστηκα στο Ίντερνετ (όπως κάνω συνήθως) ,ή επειδή κόλλησα με μια ταινία που έκανα το λάθος να αρχίσω να παρακολουθώ μετά τις 2.

Σήμερα ξαγρύπνησα γιατί η απανθρωπιά αυτού του Κόσμου μου έπεσε βαριά.
Ο ίδιος ο κόσμος μου πέφτει βαρύς.

Είναι τόση η αδικία.
Είναι τόσος ο πόνος.
Που αν τύχει και αναλογιστείς, έστω και στο ελάχιστο, το τι συμβαίνει γύρω σου, σίγουρα θα σε πλακώσει μια κατάθλιψη. Ή,καλύτερα, μια βαθιά θλίψη.

Δεν είχε και πολύ άδικο ο στιχουργός που έλεγε "γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε".

Τελικά, πράγματι ζούμε σε έναν κόσμο χτισμένο από τους Λίγους για τους Λίγους.

Και όλοι οι υπόλοιποι απλά επιβιώνουμε με τα αποφάγια.

Και όσοι τολμήσουν να αντισταθούν σε αυτή την άδικη μοίρα που τους επιφύλαξαν οι "άλλοι", καταλήγουν να χαρακτηρίζονται παρίες -στην καλύτερη- ή να υπομένουν βασανιστήρια στη χειρότερη.

Όμως, φαίνεται πως έχουμε φτάσει σε ένα κομβικό σημείο, όπου το Σύστημα κατατρώει τις σάρκες του και οι λαοί αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το μέγεθος της απάτης που έχει στηθεί στις πλάτες τους.

Ναι, θα ήθελα πολύ μαζί με μένα απόψε να ξαγρυπνούσαν άλλα 2 δισεκατομμύρια άτομα.

Αλλά είμαστε μακριά απ' αυτό.

Τουλάχιστον ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι που κάνουν αυτές τις σκέψεις πριν πέσουν για ύπνο. Και αυτό μου αρκεί. Η συνειδητοποίηση είναι το πρώτο στάδιο. Ας μείνω σε αυτή τη θετική πλευρά, λοιπόν.

Προς το παρόν, πληρώνω το τίμημα της αφύπνισης. Και είναι κυριολεκτικό: ξύπνησα και δεν μπορώ εύκολα πλέον να κοιμηθώ.

Φαντάζομαι πως ,μια στο τόσο, δε θα με πειράξει να ξαγρυπνώ για τούτον τον άδικο κόσμο. Στην τελική, το αξίζει...


Υ.Γ.1 : Όταν θα ξαγρυπνήσεις κι εσύ, μην επιλέξεις να ξανακάτσεις σπίτι σου, όταν θα θίγεται κάποιο δικαίωμά σου. Αυτή είναι μια καλή αρχή. Καληνύχτα.

Υ.Γ.2 : Πώς να μη βάλεις σκοπό να ξυπνήσεις όσες περισσότερες συνειδήσεις μπορείς; Αν έχεις "δει" και αν είσαι *άνθρωπος*, είναι αδύνατον να μην το κάνεις...