Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Ταξίδι στο Χρόνο (μέρος ΙΙ)



Στο προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στο Ταξίδι στο Χρόνο και στον τρόπο που αυτό θα μπορούσε κάποια στιγμή να καταστεί εφικτό.
Σήμερα θα ασχοληθούμε μόνο με το Ταξίδι στο Παρελθόν.

Σας προειδοποιώ από την αρχή: Όποιος δεν είναι έτοιμος να ζαλιστεί, να μπερδευτεί και να στροβιλιστεί σε χωροχρονικές δύνες του Παραδόξου , να μην διαβάσει τα παρακάτω.



-Και τώρα που δόθηκαν οι απαραίτητες εξηγήσεις/προειδοποιήσεις, ας αρχίσουμε…-



Θα πρέπει εξ’ αρχής να κάνουμε μια υπόθεση:
Έστω ότι έχουμε καταφέρει να κατασκευάσουμε αυτή την περιβόητη   Χρονομηχανή και είμαστε έτοιμοι να τη χρησιμοποιήσουμε.
Έστω επίσης ότι ,όλοι εμείς, είμαστε μια επίλεκτη ομάδα οραματιστών επιστημόνων που έχουμε επιλεγεί για να κάνουμε το Πρώτο Ταξίδι στο Χρόνο.
Συσκεπτόμαστε, λοιπόν, και προσπαθούμε να κάνουμε  προβλέψεις για το τι θα συναντήσουμε σε αυτό μας το Ταξίδι. Πώς θα είναι ο Χρόνος; Πώς θα είναι οι συνθήκες;


Αν θελήσουμε να πάμε στο Μέλλον, λίγο-πολύ μπορούμε να φανταστούμε τι θα μας περιμένει: Μελλοντικές πόλεις, μελλοντικοί εαυτοί, μελλοντικοί πόλεμοι. Όλα θα αποτελούν την μοναδική έκφραση μια πλειάδας σημερινών ενδεχομένων/πιθανοτήτων. Με άλλα λόγια, θα δούμε ένα μόνο ενδεχόμενο από τα άπειρα που υπάρχουν σήμερα για οποιαδήποτε μελλοντική στιγμή.

Όμως, όταν θελήσουμε να πάμε στο παρελθόν, πολλά πράγματα θα μας προβληματίσουν. Τα παράδοξα θα καραδοκούν σε κάθε γωνιά και θα ξεπηδάνε ως τρομαγμένοι αρουραίοι μέσα σε πλοίο που βυθίζεται.


-Για αυτά τα παράδοξα θα μιλήσουμε σήμερα. Παράδοξα που έχουν προβληματίσει κατά καιρούς διάφορους Επιστήμονες. Παράδοξα που έχουν ,όμως,  εμπνεύσει και πάμπολλους συγγραφείς Επιστημονικής φαντασίας:  από τον Robert Zemeckis και το “Back to the Future”,  μέχρι τον  Michael Crichton και το “Timeline  .
Το περίεργο είναι πως –πολύ συχνά- οι προβλέψεις αλλά και οι προβληματισμοί που θέτουν οι συγγραφείς είναι πολύ πιο εύστοχοι από αυτούς των Επιστημόνων.
Γιατί, για το Ταξίδι στο Χρόνο, αυτό που πρωτίστως χρειάζεται δεν είναι η γνώση, αλλά η Φαντασία… -





 ΠΡΑΚΤΙΚΆ  ΤΩΝ ΣΥΣΚΈΨΕΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΉΣ ΟΜΆΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟ  «Ταξίδι στο Παρελθόν»   

(σημειώσεις  από το Ημερολόγιο του μέλους  «Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός» )



 1.        Η ομάδα αποτελείται από ενδιαφέροντες ανθρώπους. Όλοι έχουν το καλό να αμφισβητούν ,αλλά και να δέχονται. Όλοι τους δείχνουν αποφασισμένοι για αυτό το μεγάλο εγχείρημα. Κανείς όμως δε δείχνει το φόβο του. Ούτε εγώ…
  

 2.       Αρχικά ετέθη το ζήτημα του Παραδόξου της Συνέχειας του Χρόνου.

Αν γυρίζαμε πίσω στο χρόνο, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τη διατάραξη του χωροχρονικού συνεχούς (σύμφωνα με τη Θεωρία του Χάους και τους Νόμους της ). Τι αντίκτυπο θα μπορούσε να έχει αυτό στο παρόν μας;  Το παρόν μας είναι όπως είναι επειδή εμείς έχουμε ήδη ταξιδέψει στο παρελθόν, ή όταν επιστρέψουμε από το ταξίδι μας θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα τελείως διαφορετικό ενδεχόμενο του παρόντος; Με άλλα λόγια, αυτό που ζούμε είναι αποτέλεσμα αυτού που θα κάνουμε (δηλαδή της επιστροφή μας στο παρελθόν) ή το Ταξίδι μας θα προκαλέσει μια διαφορετική αλληλουχία , οπότε η επιστροφή μας θα πραγματοποιηθεί σε ένα εντελώς διαφορετικό Παρόν απ’ αυτό που αφήσαμε φεύγοντας ;
  

  3.      Θα μπορέσουμε άραγε να επιστρέψουμε ποτέ σε αυτό που τώρα αποκαλούμε «παρόν» ;  Πώς θα μπορέσουμε να διακρίνουμε αν η επιστροφή μας θα γίνει στο σημερινό μας Παρόν και όχι σε κάποιο τυχαίο «μέλλον» ;
  

  4.       Στην περίπτωση που αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι αποτέλεσμα αυτού που έγινε στο Παρελθόν, πώς θα ξέρουμε τι να κάνουμε γυρνώντας στο Παρελθόν ώστε να έχουμε ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα;  Μάλλον άκυρη σκέψη, αφού ό, τι και να κάνουμε είμαστε καταδικασμένοι από το ίδιο μας το παρόν να κάνουμε ακριβώς αυτό που έπρεπε…
  

  5.       Αν ισχύει το σημείο #4, τότε παραδεχόμαστε πως ,ακόμα και να γυρίσουμε στο παρελθόν για να «διορθώσουμε» κάτι , είναι ανώφελο, αφού το βιώσαμε στο παρόν μας ως αποτέλεσμα αυτού που κάναμε στο παρελθόν. (!)

  

  6.       Δηλαδή, αν δεχθούμε τα σημεία #4 και #5, σημαίνει πως θεωρητικά μπορεί να έχουν ταξιδέψει και άλλοι στο Παρελθόν, και να προκάλεσαν αυτά που βιώνουμε τώρα στο παρόν μας ή να απέτρεψαν κάτι που ποτέ δε βιώσαμε; Πώς μπορούμε να ξέρουμε ,άραγε, πως δεν ορίζουμε από μόνοι μας τις τύχες μας; Ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι όλα αυτά που ζούμε δεν είναι αποτέλεσμα ενός Μελλοντικού Ταξιδιού στο Παρελθόν; (τρομάζω με την ιδέα αυτή και συνειδητοποιώ την τεράστια ευθύνη που έχω ενώπιον όλης της Ανθρωπότητας… Νομίζω πως και οι συνάδελφοί μου αισθάνονται το ίδιο, γιατί δείχνουν πλέον πολύ πιο ανήσυχοι…)

  

   7.       Αν γυρίσουμε πίσω στο 1904 και δώσουμε στον Einstein τις εξισώσεις της Ειδικής Σχετικότητας για να τις δημοσιεύσει ο ίδιος(ένα χρόνο πριν τη δημοσίευσή τους), τότε ποιος ανακάλυψε εντέλει την Ειδική Σχετικότητα; Εμείς τη μάθαμε από τον Einstein, αλλά τώρα του την έχουμε παραδώσει εμείς οι ίδιοι! Ποιόν θα πρέπει να ευχαριστεί η Ιστορία, εμάς ή τον Einstein ; Θα την ανακάλυπτε άραγε ο Albert αν δεν του την είχαμε «δείξει» εμείς ;  Με πόσα άλλα ανθρώπινα επιτεύγματα θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει ακριβώς το ίδιο; Ποιος μας δίδαξε εμάς για όλα αυτά τα επιτεύγματα; Οι παρελθοντικοί μας εαυτοί;   (Η ομάδα δείχνει πλέον πολύ ανήσυχη. Κάποιοι έχουν αρχίσει να μπερδεύονται επικίνδυνα. Άλλοι να τρομοκρατούνται… Ένας ειδικός ψυχολόγος εισέρχεται εκτάκτως στην ομάδα για να υποστηρίξει όσους έχουν καταρρεύσει. Κανείς δε θέλει να του μιλήσει πάραυτα. Όλοι όμως το έχουν ανάγκη… Ακόμα κι εγώ… )

   

   8.      Αν επιχειρούσαμε να γυρίσουμε στο 1937 και να δολοφονήσουμε  τον Χίτλερ, θα τα καταφέρναμε ή ,εφόσον ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος  είναι γεγονός, είμαστε καταδικασμένοι να αποτύχουμε σε αυτή την απόπειρα ;  
  


   9.      Αν ισχύει το σημείο #8, τότε πράγματι ζούμε ένα και μοναδικό ενδεχόμενο. Αυτό όμως αντιβαίνει κάθε Νόμο της Θεωρίας του Χάους, η οποία μιλάει για άπειρα ενδεχόμενα και άπειρα Παρελθόντα, Παρόντα και Μέλλοντα.


  
   10.   Αν κάνουμε το ταξίδι στο Χρόνο και καταφέρουμε να επιστρέψουμε στο «σωστό» Παρόν, στο δικό μας Παρόν δηλαδή, αυτό θα σήμαινε ότι μπορεί να υπάρχουν και άπειρα παράλληλα Παρόντα, που εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε ,αλλά και πάλι υπάρχουν! Μήπως το Ταξίδι στο χρόνο μπορεί να μετατραπεί σε μια δίοδο προς ένα Παράλληλο Σύμπαν, όπου όλα τα γεγονότα πριν τη χρονική στιγμή της επιστροφής μας στο Παρελθόν είναι ίδια, αλλά από κει και έπειτα όλα αλλάζουν; Δηλαδή, αν γυρίσουμε στο 1800 και επιστρέψουμε ξανά στο 2010, θα έχουμε τη Θεωρία του Νεύτωνα, αλλά δεν θα έχουμε πιθανότατα τη Θεωρία του Einstein ; Ενώ αυτοί που αφήσαμε πίσω μας, φεύγοντας από το Παρόν, θα έχουν και τις δύο, ακριβώς όπως τις γνωρίσαμε κι εμείς… Αν είναι έτσι, θα μπορούσαμε εμείς να δώσουμε στην Ανθρωπότητα του Παράλληλου Σύμπαντος την Σχετικότητα! Αλλά, από πού θα πούμε ότι τη μάθαμε; Θα μας πιστέψει κανείς ή θα μας περάσουν όλους για τρελούς;


  

    11.   Τα Παράδοξα δεν έχουν τελειωμό… Πολλοί εκ των συναδέλφων μου ήδη αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την ομάδα, προφασιζόμενοι λόγους υγείας. Δυο-τρεις νοσηλεύονται στην Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου που φιλοξενεί το Πείραμα της Επιστροφής Στο Παρελθόν. Μόνο εγώ και ένας Ρώσος, ο Sergei ,έχουμε μείνει αλλά νομίζω πως κι εμείς θα έχουμε την ίδια κατάληξη με τους υπόλοιπους…

  

   12.    Δεν έχουμε κουράγιο να συζητήσουμε για το Ταξίδι μας. Το μόνο που κάνουμε είναι να καθόμαστε σιωπηλοί κοιτώντας τη Χρονομηχανή-Είναι τόσο όμορφα φτιαγμένη… Όλα τα κομμάτια κατασκευασμένα και συναρμολογημένα άψογα. Η τελευταία λέξη της Επιστήμης και της Τεχνολογίας βρίσκεται πάνω και μέσα σε αυτό το κατασκεύασμα…-
 Έχω ήδη αποφασίσει τι θα κάνω. Θα γυρίσω πίσω. Όχι στο Χρόνο. Θα γυρίσω πίσω στην κοινή και βαρετή ζωή μου. Μπορεί η Επιστήμη να είναι έτοιμη για το Ταξίδι στο Χρόνο, αλλά το ανθρώπινο μυαλό όχι… Εύχομαι κάποιοι άλλοι, σε κάποιο μέλλον ή σε κάποιο παρελθόν, να βρουν το σθένος να κάνουν αυτό το τεράστιο άλμα. Αν και νομίζω πως όποιος επιχειρήσει πρώτος το Ταξίδι στο Χρόνο δε χρειάζεται να είναι θαρραλέος. Αδαής χρειάζεται να είναι…



   - Τέλος Πρακτικών. Να αρχειοθετηθεί ως "Άκρως Απόρρητο". -


  

12 σχόλια:

  1. Ο "ξένος" προς τέτοια "ενδεχόμενα" μπορεί να
    "αυτοκτονήσει" στην ένδειξη 1

    Προσωπικά το βρήκα πολύ ενδιαφέρον



    ΥΓ 1 . Στο 7 θες να γράψεις "ανήσυχη" και όχι "ανήσυχοι" άναψε το λαμπάκι της παρατηρητικότητας μου τι να κάνω; Απλά υστεριάζω
    ΥΓ 2 . Το άρθρο με τα πολιτικά που αναμένεται μπορούμε να το αποφύγουμε ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Βαλκυρία

    Εδιορθώθη! Ο Δαίμον του Πλητρολογίου βλέπεις...

    Υ.Γ: Γιατί, τόσο κακός αναλυτής της επικαιρότητας είμαι; :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τρομερό(όπως και η "αντίδρασή μου;))

    Μου άρεσε πολύ η μυθιστορηματική σου περιγραφή.

    Το μόνο που θέλω να αναφέρω είναι το εξής:

    Νομίζω ότι ένα άτομο που θα μπορούσε να ταξιδέψει στο παρελθόν και δεδομένου ότι μπορεί να "επιλέξει" συγκεκριμένο χρόνο και τοποθεσία,τελικά θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή των γεγονότων στο χρονομηχανικό του παρόν και μέλλον.
    Αλλά αφού καταφέρει να αλλάξει τη ροή,μήπως θα ήταν επικίνδυνο για τον εαυτό του(δεδομένου ότι έχει ταξιδέψει σε χρονικό σημείο στο οποίο δεν έχει γεννηθεί)?
    Η 2η άποψη είναι ότι,τελικά οποιαδήποτε αλλαγή και να κάνει στο παρελθόν ο χρονοταξιδιώτης δεν θα έχει αποτέλεσμα στο μέλλον.Ή,όπως αναφέρεις και εσύ στο #8,θα είναι καταδικασμένος να αποτύχει σε ό,τι και αν κάνει.
    Μήπως τελικά θα πρέπει θα πιστέψουμε τους Αρχαίους Έλληνες,οι οποίοι λάτρευαν τις θεότητες Μοίρες?(παραθέτω το link κυρίως για τη δεύτερη παράγραφό του)Και για να το πάμε λίγο παραπέρα,θα μπορούσαν οι Μοίρες να είναι τα άπειρα "Παρόν,Μέλλον,Παρελθόν" όπως αναφέρεσαι περί απείρων Παρόντων(εδώ μπορεί να έγινα λίγο Λιακόπουλος:P)

    Keep blogging..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν γνωρίζω τι είσαι αυτό που ξέρω σίγουρα είναι οτι σε μια μέρα γίναμε όλοι
    πολιτικο-οικονομικοί αναλυτές
    ...κουράζομαι


    ΥΓ . Respect στην Άτροπο θέλω και εγώ ένα τέτοιο ψαλίδι ... αν και περισσότερο θα ταίριαζε με το μέλλον ... κομμένες κλωστές ...

    Καλησπέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Βαλκυρία

    Θεωρώ τον εαυτό μο σκεπτόμενο πολίτη.
    Νομίζω πως όλοι οι σκεπτόμενοι και "ανήσυχοι" άνθρωποι ΠΡΕΠΕΙ να λένε τη γνώμη τους.
    Κάποια στιγμή μπορεί να αφυπνίσουν κάποια κοιμώμενη συνείδηση...

    Πίστεψέ με, καλύτερα να κάνουμε πολιτικο-κοινωνικές αναλύσεις ΕΜΕΙΣ ,παρά οι διεφθαρμένοι δημοσιογρφίσκοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό με τα παράλληλα σύμπαντα, διαστάσεις, παρόντα ή όπως αλλιώς θες να το πεις δεν ξέρω αν στέκει.

    Έχω την αίσθηση ότι όλα αυτά για να υποστηριχτούν θέλουν τρελή φαντασία, πίστη και όμορφες θεωρίες.

    Κατά τη γνώμη μου ότι γίνεται περνάει στο παρελθόν άμεσα και αποτελεί κομμάτι μας. Το αν μπορούμε να το αλλάξουμε γυρίζοντας πίσω είναι κάτι που μου φαίνεται όχι μόνο αδύνατο και απίθανο, αλλά και ανήθικο.

    Σκέψου τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα προκαλούσε μια αλλαγή στο παρελθόν. Από το να σκοτώσεις τον Αδόλφο το 1937 μέχρι να μην δώσεις ένα κουλουράκι του καφέ στον Αλβέρτο.

    Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Κάνθαρος

    Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ισχύει.
    Οι απόψεις είναι δύο:
    Είτε μπορούμε να επέμβουμε στο παρελθόν και να αλλάξουμε,επομένως, και το παρόν, είτε αποδεχόμαστε πως ό,τι και να κάνουμε στο παρελθόν θα είναι ανώφελο αφού είμαστε καταδικασμένοι να ξαναζήσουμε το παρόν που ζούμε.

    Οι ταινίες και τα μυθιστορήματα που έχουν κατά καιρούς κυκλοφορήσει έχουν διχαστεί σχετικά με αυτό το θέμα...
    Βλέπεις πως σε άλλες ταινίες ο Πρωταγωνιστής επιστρέφει στο παρελθόν και αυτό έχει ως συνέπεια να έχχει αλλάξει και το παρόν του, ενώ σε κάποιες άλλες ,όταν επιστρέφει στο παρόν, συνειδητοποιεί πως όλα είναι όπως ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ αυτός είχε κάνει αυτό το ταξίδι!

    Είναι πολύ μπερδεμένα τα πράγματα και ένας λόγος που η επιστήμη δεν έχει ασχοληθεί ακόμα πολύ σοβαρά με αυτά τα διλλήματα είναι πως δεν έχουμε επαρκή στοιχεία για να συνηγορήσουμευπέρ της μίας ή της άλλης προσέγγισης.

    Γι' αυτό κι εγώ είπα στην εισαγωγή μου πως "για το Ταξίδι στο Χρόνο, αυτό που πρωτίστως χρειάζεται δεν είναι η γνώση, αλλά η Φαντασία… "

    Θενκς που στέκεσαι φίλος στο μπλογκ και... που 'σαι...
    KEEP BLOGING!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ω, ξέχασες να αναφέρεις πως θα αναλάβω την ψυχολογική υποστήριξη του γκρούπ, έτσι ώστε τουλάχιστον εσύ και το καυτό Ρωσάκι , ο Sexy Sergei, να σιγουρέψω πως θα γυρίσετε πίσω στον Χρόνο! Ας αφήσουμε τους άλλους να έχουν ψυχολογικά break down και να προφασίζονται πως τους καίει ο λαιμός τους και δεν μπορούν να πάρουν μέρος στο ταξίδι και ας...γίνουμε λίγο πιο αδαείς (και θαρραλέοι) να δούμε που θα μας βγάλει αυτό το εγχείρημα. Δεν είναι δα και η πρώτη φορά: απο τα εγκαύματα στα χέρια του ζεύγους Curie όταν ανακοίνωναν πως το στοιχείο που ανακάλυψαν πιθανότατα έχει ιατρικές εφαρμογές, εώς τις πρώτες ...αρκετά σοκαριστικές επαφές με τον ηλεκτρισμό. Φυσικά, τα κόκκαλα και τα χειρόγραφα των Curie ακόμα φωσφορίζουν όπως επίσης και πολλοί μείναν στήλη άλατος όταν..δεν δούλεψε τόσο καλά η μόνωση αλλά νομίζω πως τέτοια εγχειρήματα καλούν τον τύπο του ανθρώπου που ρισκάρει να "χαθεί", αν είναι να βρεθεί κάτι μεγάλο... Θέλει πάντως και μια δόση άγνοιας, μη φοβάσαι απο τούτη έχουμε πολλή ώς είδος.

    Αφήνω λοιπόν τα όργανα της ψυχιατρικής σας αξιολόγησης στην άκρη (τανάλιες, dildos, σκισμένα καλτσόν και τάρτες διακοσμημένες με "φραμπουάζ") και περνάω στην δική μου αντίληψη του χρόνου. Ως είδος τείνουμε να αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο γραμμικά , σαν ένα διανυσματικό βέλος με καθορισμένη φορά "προς τα μπρός". Μπορούμε επίσης να αντιληφθούμε και έννοιες όπως "περιοδικότητα". Έχουμε όμως τον...χρονικό περιορισμό : ίσως είμαστε τυχεροί -ίσως δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς για να φιλοξενεί ο πλανήτης μας τις μορφές ζωής που φιλοξενεί- που πολλά "χρονικά" φαινόμενα γύρω μας εκτυλίσσονται στο αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα (χμ, κατα εμάς) της ανθρώπινης ζωής. Ένα λαμπρό παράδειγμα είναι η "μέρα". 24 -κατα εμάς- ωρίτσες, άμεσα παρατηρήσιμες, δεν θέλει και πολύ για να έρθει το βράδυ και να ξαναέρθει η μέρα. Μετά έχουμε την ανάπτυξη των φυτών, των ζώων και των παιδιών που μεγαλώνουν σχετικά γρήγορα για εμάς (όσον αφορά τα παιδιά , αργούν σε σχέση με άλλα ζώα), που παρατηρούνται εύκολα διότι η διάρκειά τους είναι μήνες και έτη. Για όσους ξεχνούν έυκολα φυσικά υπάρχουν οι φωτογραφίες να τους θυμίζουν διαδικασίες που κρατούν δεκαετίες όπως το γκριζάρισμα στα μαλλιά σου.

    Δεν γνωρίζω περι χρόνου, δεν μπορώ να τον αντιληφθώ έτσι. Αν θεωρήσεις τον "χώρο" την "έννοια-πλατφόρμα" πάνω στην οποία είναι εμφανής η κίνηση , και ορίζεται η κίνηση σε σχέση με τον χώρο, τότε αρκεί να πω πως αντιλαμβάνομαι τον χρόνο σαν χώρο. Δεν έχω "δυο ώρες χρόνο" να κάνω το Χ , έχω "δυο ώρες χώρο". Βλέπω τον "χρόνο" σαν τον "χώρο" , μια "έννοια πλατφόρμα" πάνω στην οποία είναι εμφανείς οι αλλαγές και ορίζονται μέσα σε αυτόν τον χώρο : ουσιαστικά και ο χρόνος είναι κίνηση, απο μοριακό επίπεδο εώς πλήρως μακροσκοπικό σε γαλαξίες και "σύμπαντα". Η οξείδωση ενός μήλου θέλει χρόνο..Χμ, ίσως να θέλει "τον χώρο" μέσα στην οποία τα μόρια θα οξειδωθούν, διότι η κίνηση αυτών των μορίων , οι κρούσεις πχ με το οξυγόνο είναι αυτές που θα το οξειδώσουν...Το ψυγείο λειτουργεί θαυμάσια ως "επιβραδυντής" χρόνου. Υπο αυτό το πρίσμα η κίνηση είναι το κλειδί παρεμβολής στον χρόνο: έυκολο να το λές μετά τα τρένα του Αινσταίν, είναι όμως τόσο απλό ως σκέψη που θέλει ένα αρκετά ευαίσθητο μυαλό να την συλλάβει , να αμφισβητήσει γόνιμα το "κατεστημένο" , το "καθιερωμένο" και το "αυτονόητο". Ίσως να θέλει αργότερα και ακόμα ένα τέτοιο μυαλό να αμφισβητήσει και αυτό το "νέο" ώστε να πάμε λίγο πιο μέσα, λίγο πιο "μπροστά" στον χρόνο.

    Αλήθεια, αν μπορούσαμε να "παγώσουμε" τα μόρια των πάντων σε πλήρη ακινησία, θα ...σταματούσαμε τον χρόνο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εχουν ενδιαφέρον πολλά σενάρια απο ταινίες που έχουν καταπιαστεί με τα παραπάνω ενδεχόμενα που αναφέρεις όσον αφορά το ταξίδι στον χρόνο. Είναι πολύ παράξενη η συζήτηση δεδομένου του ότι για να μάθουμε τι συμβαίνει θα πρέπει να ...το επιχειρήσουμε, μια θεωρητική προσέγγιση προετοιμάζει (ελαφρώς, μην ξεχνάς την εγγενή ιδιότητα του ανθρώπου να τα χάνει) για αυτά τα ενδεχόμενα αλλά ορισμένες φορές για να μάθεις βάζεις τα δάχτυλα επι των πληγών. Κάποιος θα μπορούσε να πεί επίσης πως αν το ταξίδι πίσω στο χρόνο είναι εφικτό σε κάποια στιγμή στο μέλλον του ανθρώπου, τότε αυτό το γεγονός έχει μια ιδιαιτερότητα που δεν έχουν οι άλλες ανακαλύψεις: το ότι θα το είχες μάθει, θα το είχες γνωρίσει ...προτού ανακαλυφθεί! Δεν ξέρουμε όμως τι συμβαίνει, και σύμφωνα με μερικά απο τα παραπάνω σενάρια ίσως ακόμα και να μπορούσε κάποιος να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο να μην μπορούσαμε να το γνωρίζουμε λόγω διαφορετικής ("εναλλακτικής") χωροχρονικής συνέχειας μετά απο το γεγονός....

    Προς το παρόν, αρκούμαι να πηγαίνω μπρός στον χρόνο. Δεν αγχώνομαι, το άγχος σχετίζεται με τον χρόνο, ακολουθώ το μότο "ποτέ δεν είναι αργά, αν κάποτε θα υπάρξει μια χρονομηχανή".

    :)

    Ωραίος , μου άρεσε το κείμενο~!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. fucking..........
    yeah,fucking!!!!!
    i am fucking!yes i am fucking

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ Ζb

    Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λες και προσθέτουν πολλούς νέους προβληματισμούς. Μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζεις το χρόνο.
    Όσο για το ερώτημά σου:
    "Αλήθεια, αν μπορούσαμε να "παγώσουμε" τα μόρια των πάντων σε πλήρη ακινησία, θα ...σταματούσαμε τον χρόνο; "

    Ένα έχω να πω:
    Όταν ανακαλύψουμε τον ακριβή τρόπο και μηχανισμό Δημιουργίας του Σύμπαντός μας, τότε θα καταφέρω να σου απαντήσω σε αυτή την ερώτηση!

    Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις, πρόσφατα διατυπώθηκε η Θεωρία πως ο Χρόνος προϋπήρχε της Δημιουργίας και πως είναι -εν γένει- αυθαίρετο να θεωρούμε πως ο Χρόνος ξεκίνησε με τη Δημιουργία ου Σύμπαντος. Όταν,δε, αναφερθούμε και σε άπειρα σύμπαντα ή σε μια Κυκλική Κοσμολογία... χάνεται η μπάλα!

    Πάντως, αναλογιζόμενοι πως ο χρόνος είναι Διάσταση, ακόμα κι αν αδρανοποιήσουμε όλο το υλικό Σύμπαν, αυτός θα συνεχίσει να κυλά, σε ένα άλλο δικό του σύστημα αναφοράς. Θα έχουμε δυο χρόνους δηλαδή: Έναν για το "ακινητοποιημένο" σύμπαν και έναν ακόμα που απλά θα κυλά.Ίσα-ίσα, που έτσι θα απλουστεύονταν πολύ τα πράγματα: δεν θα είχαμε άπειρους σχετικούς χρόνους (όπως έχουμε τώρα...), αλλά μόλις δύο.
    Τέλος, μέχρι στιγμής δεν έχουμε ούτε καν στη φαντασία μας ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο σωματίδιο για το Χρόνο (όπως είναι π.χ. το Μποζόνιο Χιγκς για τη μάζα, το φωτόνιο για το φως κτλ), οπότε ο Χρόνος δεν εξαρτάται από την ύπαρξη ενός σωματιδίου για να υφίσταται. ΑΠΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. Και θα υπήρχε και μόνος του, ακόμα κι αν δεν υπήρχε τίποτα άλλο... Ούτε καν το Σύμπαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το #10 είναι γνήσιο,αυθεντικό τρολ.
    Να βλέπετε και οι υπόλοιποι να μαθαίνετε!

    Μπράβο αγαπητέ. Τρολάρατε εξαίσια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...